Líka-böng

Znaczenie staronordyjskiego słowa "líka-böng" (lub líka-bǫng)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

líka-böng (líka-bǫng)

f. ‘lyke-knell,’ ‘mortuos plango,’ the name of a famous bell, Bjarn. 136.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego líka-böng może być bardziej dokładnie napisane jako líka-bǫng.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᛁᚴᛅ-ᛒᚢᚾᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich