Löðr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "löðr" (lub lǫðr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

löðr (lǫðr)

n. froth, (and löðra, að), see lauðr and lauðra.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego löðr może być bardziej dokładnie napisane jako lǫðr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich