Löggra

Znaczenie staronordyjskiego słowa "löggra" (lub lǫggra)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

löggra (lǫggra)

að, [prob. from lögg; Dan. logre = to wag the tail, of a dog]:—to crouch abjectly, like a dog; hvat er þat it litla er ek löggra sék, ok snapvíst snapir, Ls. 44, a α-dasia-oxia;π. λεγ.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego löggra może być bardziej dokładnie napisane jako lǫggra.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛚᚢᚴᚴᚱᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich