Mann-fár
Słownik staronordyjski - mann-fár
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mann-fár"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mann-fár
- adj. having few men; hón er mannfá, has but few inhabitants, Stj.: neut., mannfátt, few people, Fms. vi. 207, vii. 312.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚾᚾ-ᚠᛅᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- neut.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)