Mar-döll
Słownik staronordyjski - mar-döll
Znaczenie staronordyjskiego słowa "mar-döll" (lub mar-dǫll)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- mar-döll (mar-dǫll)
- or Mar-þöll, f. gen. Mardallar, one of the names of Freyja, Edda 21: prop. a mermaid, Jónas 151; Mardallar-grátr. the tears of M. = gold. Lex. Poët.; cp. the Mardallar-Saga in Maurer’s Volkssagen.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mar-döll może być bardziej dokładnie napisane jako mar-dǫll.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛅᚱ-ᛏᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- n.
- neuter.
- prop.
- proper, properly.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Jónas
- Jónas Hallgrímsson.
- Lex. Poët.
- Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.