Merja
Słownik staronordyjski - merja
Znaczenie staronordyjskiego słowa "merja"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- merja
- pres. mer; pret. marði; subj. merði; part. mariðr, mod. marinn:—to bruise, crush; svá var mariðr hans líkami, Róm. 329; the word is freq. in mod. usage, marinn reyr mun hann eigi sundr mylja, Matth. xii. 20.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᛁᚱᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- freq.
- frequent, frequently.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- part.
- participle.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- subj.
- subjunctive.
Prac i autorów cytowanych:
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)