Mör-strútr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "mör-strútr" (lub mǫr-strútr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

mör-strútr (mǫr-strútr)

m. a nickname, Fms. vii.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego mör-strútr może być bardziej dokładnie napisane jako mǫr-strútr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛘᚢᚱ-ᛋᛏᚱᚢᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich