Ögn
Słownik staronordyjski - ögn
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ögn" (lub ǫgn)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo ögn może oznaczać:ögn
- ögn (ǫgn)
- f., gen. agnar, pl. agnar, agnir; [Ulf. ahana = ἄχυρον, Luke iii. 17; A. S. egle; O. H. G. agana; Germ. agen; Dan. avne; Gr. ἄχυρον]:—chaff, husks; safna hveitinu í korn-hlöðu, en agnirnar brenna í eilífum eldi, Luke iii. 17; skilja korn frá ögnum, Eluc. 37; blanda agnar ok sáðir við brauð, … gras ok agnar, … sekki með heyi eðr ögnum, SkS. 73, 74, 89, new Ed.
- ögn (ǫgn)
- 2. metaph. an atom, small particle; leyf að eg dragi út ögnina af auga þínu … að þú fáir út dregið ögnina af þíns bróðurs auga, Matth. vii. 4, 5; svo lítil ögn, a little grain; agnar-ögn, an atom.
- ögn (ǫgn)
- II. a pr. name of a woman, FaS., Yngl. S. (mythic.)
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ögn może być bardziej dokładnie napisane jako ǫgn.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚴᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- Gr.
- Greek.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
- Ulf.
- Ulfilas.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- gl.
- glossary.
- pr.
- proper, properly.
Prac i autorów cytowanych:
- Eluc.
- Elucidarium. (F. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Yngl. S.
- Ynglinga Saga. (C. II.)