Önd-verða

Znaczenie staronordyjskiego słowa "önd-verða" (lub ǫnd-verða)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

önd-verða (ǫnd-verða)

u, f. the beginning; fyrir öndverðu heims þessa, Hom. 196.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego önd-verða może być bardziej dokładnie napisane jako ǫnd-verða.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚾᛏ-ᚢᛁᚱᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich