Ör-hilpr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-hilpr" (lub ǫr-hilpr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-hilpr (ǫr-hilpr)

adj. helpless, Barl. 100.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-hilpr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-hilpr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚼᛁᛚᛒᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich