Ör-magnask

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-magnask" (lub ǫr-magnask)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-magnask (ǫr-magnask)

að, to be quite exhausted, faint from exhaustion.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-magnask może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-magnask.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᛘᛅᚴᚾᛅᛋᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich