Ör-þrasir

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-þrasir" (lub ǫr-þrasir)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ör-þrasir (ǫr-þrasir)

m. the sturdy, the stubborn (?), the name of an old giant, the father of the Norns, Vþm.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-þrasir może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-þrasir.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚦᚱᛅᛋᛁᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich