Ör-væna
Słownik staronordyjski - ör-væna
Znaczenie staronordyjskiego słowa "ör-væna" (lub ǫr-væna)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- ör-væna (ǫr-væna)
- u, f. anything beyond hope; mér er Sveins á engri stundu örvæna, no hour at which I may not expect Sweyn, Orkn. 412 (örvænt, v. l.); margir menn mæla, at eigi sé örvæna at ek koma þar, that it is not past hope, that …, it may well be that …, Ld. 204.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ör-væna może być bardziej dokładnie napisane jako ǫr-væna.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱ-ᚢᛅᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)