Örn-fljótr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "örn-fljótr" (lub ǫrn-fljótr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

örn-fljótr (ǫrn-fljótr)

adj. eagle-swift, Rekst.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego örn-fljótr może być bardziej dokładnie napisane jako ǫrn-fljótr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚾ-ᚠᛚᛁᚢᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich