Öron

Znaczenie staronordyjskiego słowa "öron" (lub ǫron)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

öron (ǫron)

m. a kind of fish, a mackerel (?), (= ölun); tunna öron, D. N. iii. 688.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego öron może być bardziej dokładnie napisane jako ǫron.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚱᚢᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich