Ösku-dyngja

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ösku-dyngja" (lub ǫsku-dyngja)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ösku-dyngja (ǫsku-dyngja)

u, f. a heap of ashes, Fas. iii. 217.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ösku-dyngja może być bardziej dokładnie napisane jako ǫsku-dyngja.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛋᚴᚢ-ᛏᚢᚾᚴᛁᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich