Ösla

Słownik staronordyjski - ösla

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ösla" (lub ǫsla)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ösla (ǫsla)
að, [akin to vaða-óð, qs. vaðsla or from usli = fire (?)], to wade, splash in water; hón öslar aptr til meginlands, Fas. ii. 182: very freq. in mod. usage, e. g. of children dabbling in water: in poets also of ships, skeiðir úðr undan bar ösluðu súða ljónin, Sig. Breiðf.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego ösla może być bardziej dokładnie napisane jako ǫsla.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛋᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

e. g.
exempli gratia.
f.
feminine.
freq.
frequent, frequently.
mod.
modern.
qs.
quasi.

Prac i autorów cytowanych:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Sig. Breiðf.
Sigurðr Breiðfjörð.
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back