Reka
Słownik staronordyjski - reka
Znaczenie staronordyjskiego słowa "reka"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- reka
- u, f., qs. vreka, [Engl. rake; Germ. rache], a shovel, spade, K. Þ. K. 38, Ísl. ii. 193, Vm. 34, Dropl. 28: the saying, stikk mér í, kvað reka! Fms. vii. 115; myki-reka, fjós-reka.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- pl.
- plural.
- qs.
- quasi.
Prac i autorów cytowanych:
- Dropl.
- Droplaugar-sona Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Vm.
- Vilkins-máldagi. (J. I.)