Rjóta
Słownik staronordyjski - rjóta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "rjóta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- rjóta
- raut, rutu, subj. ryti, [Swed. ryta; Scot. rout; Old Engl. rowte], to roar; þá raut við inn regin-kunngi Baldr í brynju sem björn ryti, Hðm. 26; und raut, the wound gave a rattling sound (cp. lét í sárunum), Ht. R. 42; see hrjóta.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᛁᚢᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- R.
- Rimur.
- Scot.
- Scottish.
- subj.
- subjunctive.
- Swed.
- Swedish.
Prac i autorów cytowanych:
- Hðm.
- Hamðis-mál. (A. II.)
- Ht.
- Hátta-tal. (C. I.)