Ruð

Znaczenie staronordyjskiego słowa "ruð"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

ruð

n. a clearing in a wood; hann lagði á þat kapp mikit, at ryðja markir ok byggja aptr ruðin, Hkr. i. 45; sá er á ruði býr, skal kalla til bónda, Gþl. 485, D. n. iii. 120: freq. in Norse and Dan. local names,-röd and -rud, Hille-röd, in Denmark; Villinge-rud, Linde-rud, in Norway; Orme-rod, in North England; these names, however, were in olden times not so frequent as at present, see Munch’s Norg. Beskr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚱᚢᚦ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich