Saltr
Słownik staronordyjski - saltr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "saltr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- saltr
- adj., sölt, salt:—salt, Sks. 628, Edda 4, 79 (where see the myth how the sea became salt), passim, brim-saltr, adj. salt as brine; ú-saltr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛅᛚᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)