Sið-látr
Słownik staronordyjski - sið-látr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sið-látr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sið-látr
- adj. well-mannered, of pure life, Skálda 208, N. G. L. ii. 421; góðir menn ok siðlátir, Edda 43, Ó. H. 44; s. ok bænrækinn, 189.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚦ-ᛚᛅᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- L.
- Linnæus.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)