Siðugr
Słownik staronordyjski - siðugr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "siðugr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- siðugr
- adj. well-bred, well-conducted; svá siðugr ok góðháttaðr sem hinn siðugasti spekingr, Bs. i. 38; vel siðugr, Sks. 279; spakr maðr ok s., Fms. xi. 97; ó-siðugr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚦᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)