Sjö-stjarna

Znaczenie staronordyjskiego słowa "sjö-stjarna" (lub sjǫ-stjarna)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

sjö-stjarna (sjǫ-stjarna)

u, f.), the ‘seven-star,’ Pleiades, Pr. 478.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego sjö-stjarna może być bardziej dokładnie napisane jako sjǫ-stjarna.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛁᚢ-ᛋᛏᛁᛅᚱᚾᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich