Skelpa
Słownik staronordyjski - skelpa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skelpa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skelpa
- u, f. [skálpr], a wry face; in the phrase, göra skelpur, to make a wry mouth, in crying, Fb. i. 566.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᛚᛒᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)