Skelpa

Słownik staronordyjski - skelpa

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skelpa"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skelpa
u, f. [skálpr], a wry face; in the phrase, göra skelpur, to make a wry mouth, in crying, Fb. i. 566.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᛚᛒᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

f.
feminine.

Prac i autorów cytowanych:

Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back