Skjögr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skjögr" (lub skjǫgr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skjögr (skjǫgr)

n. limping as if palsied.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skjögr może być bardziej dokładnie napisane jako skjǫgr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᛁᚢᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich