Skökull
Słownik staronordyjski - skökull
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skökull" (lub skǫkull)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo skökull może oznaczać:skökull
- skökull (skǫkull)
- m., dat. skökli, [Swed. skakel; Dan. skagle; from skaka]:—the pole of a cart or carriage, Hým. 37, Þkv. 21; cf maðr höggr festi, sela, beisl, tauma eðr skökla, Gþl. 359; leysa sköklana frá okinu, Al. 19: a nickname, Landn.
- skökull (skǫkull)
- 2. a horse-yard.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skökull może być bardziej dokładnie napisane jako skǫkull.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᚴᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- Swed.
- Swedish.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Hým.
- Hýmis-kviða. (A. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Þkv.
- Þryms-kviða. (A. I.)