Skökull

Słownik staronordyjski - skökull

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skökull" (lub skǫkull)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo skökull może oznaczać:skökull

skökull (skǫkull)
m., dat. skökli, [Swed. skakel; Dan. skagle; from skaka]:—the pole of a cart or carriage,m. 37, Þkv. 21; cf maðr höggr festi, sela, beisl, tauma eðr skökla, Gþl. 359; leysa sköklana frá okinu, Al. 19: a nickname, Landn.
skökull (skǫkull)
2. a horse-yard.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skökull może być bardziej dokładnie napisane jako skǫkull.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᚴᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

Dan.
Danish.
dat.
dative.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
Swed.
Swedish.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
Hým.
Hýmis-kviða. (A. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Þkv.
Þryms-kviða. (A. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back