Skorða

Słownik staronordyjski - skorða

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skorða"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skorða
u, f. a stay, prop, esp. under a ship or boat when ashore, Grág. ii. 39;, Edda 91; setja skorður undir skip. Fms. x. 98: metaph., reisa (setja) rammar skorður við, to put a stop to, take precautions against, Eb. 262, Nj. 88, Fms. vii. 28; vera (standa) í skorðum, to be well propped, all right.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᚱᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Podobne wpisy:

Używane skróty:

esp.
especially.
f.
feminine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.

Prac i autorów cytowanych:

Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back