Skrök-samligr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "skrök-samligr" (lub skrǫk-samligr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

skrök-samligr (skrǫk-samligr)

adj. false, Róm. 300.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego skrök-samligr może być bardziej dokładnie napisane jako skrǫk-samligr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚱᚢᚴ-ᛋᛅᛘᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich