Skykkjum
Słownik staronordyjski - skykkjum
Znaczenie staronordyjskiego słowa "skykkjum"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- skykkjum
- adv., a dat. pl. [cp. Engl. shock], tremulously; varð landskjálpti mikill, gékk jörðin uudir þeim skykkjum, the earth went rocking under them, of an earthquake, Edda i. 144 (skukkum v. l.); svá gékk skykkjum (skrykkjum the Ed. 34) hallar-gólfit undir fótum honum sem bylgjur á sjó, Konr. (vellum MS.): akin to this is the mod. phrase, e-ð gengr skrykkjótt, qs. skykkjótt, it goes up and down, i. e. it is rather bad.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚴᚢᚴᚴᛁᚢᛘ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adv.
- adverb.
- cp.
- compare.
- dat.
- dative.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- mod.
- modern.
- pl.
- plural.
- qs.
- quasi.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Konr.
- Konráðs Saga. (G. III.)