Smjör-svín

Znaczenie staronordyjskiego słowa "smjör-svín" (lub smjǫr-svín)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

smjör-svín (smjǫr-svín)

n. ‘butter-hog,’ the beggar’s scrip, Skíða R. 13.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego smjör-svín może być bardziej dokładnie napisane jako smjǫr-svín.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛘᛁᚢᚱ-ᛋᚢᛁᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich