Snökta

Znaczenie staronordyjskiego słowa "snökta" (lub snǫkta)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

snökta (snǫkta)

(snökt, n. whining), t, to sob, whine; ér látið ílla, snöktið eða syrgit, Fms. viii. 234; með snöktandi röddu, i. 264.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego snökta może być bardziej dokładnie napisane jako snǫkta.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚾᚢᚴᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich