Söng-hljómr
Słownik staronordyjski - söng-hljómr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "söng-hljómr" (lub sǫng-hljómr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- söng-hljómr (sǫng-hljómr)
- m. the ring of music, Mar.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego söng-hljómr może być bardziej dokładnie napisane jako sǫng-hljómr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚾᚴ-ᚼᛚᛁᚢᛘᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
Prac i autorów cytowanych:
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)