Staðsa
Słownik staronordyjski - staðsa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "staðsa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- staðsa
- adj. indecl.; in the phrase, verða staðsa, to stop, hesitate; the word is a απ. λεγ. occurring in a verse on the fly-leaf of the Ub. of the Edda, cp. Dan. standse.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛅᚦᛋᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- adj.
- adjective.
- απ. λεγ.
- απαξ. λεγόμενον.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- decl.
- declined.
- indecl.
- indeclinable.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Ub.
- Uppsala-bók. (C. I.)