Starfa
Słownik staronordyjski - starfa
Znaczenie staronordyjskiego słowa "starfa"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- starfa
- að, to work, labour, Eg. 1; starfa í e-u, to be busy about, Nj. 185, Al. 99, Fms. x. 231: starfa at e-u, Fbr. 16, Al. 147: starfa á mönnum, to trouble people, Bs. i. 439.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛅᚱᚠᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)