Staurr
Słownik staronordyjski - staurr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "staurr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- staurr
- m. [Gr. σταυρός], a pale, stake; vóru settir stórir staurar yfir dikin, Eg. 529: skjóta staurum. Fms. vii. 190; höfuð á staurnum, on the stake, xi. 376: trés eða staurs, Pr. 472; staurs-högg, Gþl. 177, v. l., passim: a local name, Hkr. i. 295. staura-garðr, m. a paling, Fas. iii. 280, Mar. 1198.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛅᚢᚱᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Gr.
- Greek.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Prac i autorów cytowanych:
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)