Stefnu-sök

Znaczenie staronordyjskiego słowa "stefnu-sök" (lub stefnu-sǫk)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

stefnu-sök (stefnu-sǫk)

f. a case of citation, Grág. i. 69, 177.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego stefnu-sök może być bardziej dokładnie napisane jako stefnu-sǫk.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛁᚠᚾᚢ-ᛋᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich