Steikari
Słownik staronordyjski - steikari
Znaczenie staronordyjskiego słowa "steikari"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- steikari
- a, m. [cp. Engl. stoker], a roaster, cook, Edda 23, Róm. 302, Bs. i. 810, Þiðr. 86, Orkn. 170, Fms. x. 302; steikara hús, Fas. i. 457; steikara höfðingi, meistari, Fms. x. 302, Stj. 200.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛁᛁᚴᛅᚱᛁ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Róm.
- Rómverja Saga. (E. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Þiðr.
- Þiðreks Saga. (G. I.)