Stela

Słownik staronordyjski - stela

Znaczenie staronordyjskiego słowa "stela"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo stela może oznaczać:stela

stela
(stel, stell, Js. 128), pret. stal, stalt, stálu; subj. stæli; imperat. stel, steldú; part. stolinn: [a common Teut. word]:—to steal, with dat. (stela e-u), Eg. 237, Boll. 350, Nj. 74, N. G. l. i. 82; stela stuld, to commit a theft, 83: the phrase, hann stelr öllu sem steini er léttara, he steals whatever is lighter than stone, of a thorough thief.
stela
2. with acc. to bereave, rob a person; várr skal engi annann stela, N. G. l. i. 81; stela mik (acc.) eign minni, to rob me of my property. Boll. 350; nú er maðr stolinn fé sínu, Gpl. 539.
stela
II. reflex., stelask, to steal in or upon; stelask at e-m, to steal upon, attack a person unawares, Lv. 47; berjask um ljósa daga en stelask eigi at þeim um nætr, Fms. vii. 296; hvárigir stælisk á aðra, ix. 489, v. l.; stelask á e-n, id., Fas. i. 144, Al. 158.
stela
2. recipr., stelask frá, to steal from one another, Sturl. i. 173. 3. stolinn; með stolinni hendi, with a stolen, thievish hand, Js. 24.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛁᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

dat.
dative.
f.
feminine.
imperat.
imperative.
l.
line.
L.
Linnæus.
part.
participle.
pret.
preterite.
subj.
subjunctive.
Teut.
Teutonic.
acc.
accusative.
pl.
plural.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
reflex.
retlexive.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.
pr.
proper, properly.
recipr.
reciprocally.

Prac i autorów cytowanych:

Boll.
Bolla-þáttr. (D. V.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Js.
Járnsíða. (B. III.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back