Stífla
Słownik staronordyjski - stífla
Znaczenie staronordyjskiego słowa "stífla"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- stífla
- d (mod. að), [Engl. to stifle], to dam up; lækrinn var stífldr (dammed, blocked), Dropl. 34; stífldu með viðum ok torfi, ok stifldu svá upp vatnit, Fb. ii. 280 (stemdu, Ó. H. l. c.)
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛁᚠᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- mod.
- modern.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Dropl.
- Droplaugar-sona Saga. (D. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)