Stjölr
Słownik staronordyjski - stjölr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "stjölr" (lub stjǫlr)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- stjölr (stjǫlr)
- m., acc. pl. stjölu, Hornkl. [cp. stél]:—the hinder part; létu upp stjölu stúpa, Hornkl.; stjölinn konungsins, Fms. xi. 64; með breiðan stjöl, Bjarn. (in a verse).
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego stjölr może być bardziej dokładnie napisane jako stjǫlr.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᛁᚢᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- acc.
- accusative.
- cp.
- compare.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Bjarn.
- Bjarnar Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)