Stoða

Słownik staronordyjski - stoða

Znaczenie staronordyjskiego słowa "stoða"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

Staronordyjskie słowo stoða może oznaczać:stoða

stoða
að, to stay, support, back; er þú vill eigi stoða mál vúr, Vápn. 14; þér vilit ekki stoða mína nauðsyn, Fms. xi. 225; þinn stoða ek mátt, Sighvat: stoða e-m til e-s, to help one towards, Stj. 570; stoða til e-s, to help towards, Hom. 4, 73.
stoða
2. to avail, boot; ekki mun mér stoða, ef mér er dauði ætlaðr, Nj. 62; stoðaði þat ekki, Hkr. i. 277; hvat stoðar þat? what boots it? Fms. vii. 182; mun þér ekki stoða undandráttr, ii. 115; ekki stoðar heimboð við hana, af …, Grág. i. 381; leita annarrar lækningar ef önnur stoðar ekki, 623. 26; hvat hann stoðar í málinu, Skálda 165.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᚢᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

m.
masculine.
n.
neuter.

Prac i autorów cytowanych:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Vápn.
Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back