Styfill

Słownik staronordyjski - styfill

Znaczenie staronordyjskiego słowa "styfill"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

styfill
m. (mod. stígvél), [from Ital. estivale, stivale; Germ. stiefel]:—boots, D. N. iv. 221.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᚢᚠᛁᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

Germ.
German.
Ital.
Italian.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

D. N.
Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back