Styrma
Słownik staronordyjski - styrma
Znaczenie staronordyjskiego słowa "styrma"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo styrma może oznaczać:styrma
- styrma
- d, [stormr; A. S. styrmian], to blow up for a gale; gékk um veðrit ok styrmði at þeim, BS. i. 775, Grett. 113 new Ed.; þá tók veðrit at S. af land-suðri, id.
- styrma
- 2. metaph. in the phrase, styrma yfir e-m, to storm, make much ado about a body or a person suddenly slain or wounded; styrmdu heima-menn yfir honum, Ld. 40, Sturl. ii. 38, Gísl. 142, FæR. 112, Orkn. 452; styrma at líki, FbR. 40; þeir stöktu vatni strákinn á ok styrmdu yfir með ljósi, Skíða R. 189; see stumra (by a metathesis).
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᛏᚢᚱᛘᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- S.
- Saga.
- l.
- line.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- n.
- neuter.
- R.
- Rimur.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)