Svefn-höll

Znaczenie staronordyjskiego słowa "svefn-höll" (lub svefn-hǫll)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

svefn-höll (svefn-hǫll)

f. a sleeping-hall, Stj. 631, Karl. 11.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego svefn-höll może być bardziej dokładnie napisane jako svefn-hǫll.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛁᚠᚾ-ᚼᚢᛚᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich