Sviða
Słownik staronordyjski - sviða
Znaczenie staronordyjskiego słowa "sviða"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- sviða
- u, f. a kind of weapon, a halberd, Edda (Gl); spjót, sviður, bryntröll, K. Þ. K. 170; Viðkuðr hafði sviðu. silfr-rekinn leggrinn, járn-vafit skaptið … lagði Viðkuðr til Jóns með sviðunni, Sturl. i. 63 C; hann hafði sviðu í annarri hendi, Nj. 96; skaut hann sviðunni eptir Óspaki, Eb. 298; bjarn-s., q. v. sviðu-skapt, n. the handle of a sviða, Fas. iii. 546.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᛁᚦᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- q. v.
- quod vide.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)