Svöðu-sár
Słownik staronordyjski - svöðu-sár
Znaczenie staronordyjskiego słowa "svöðu-sár" (lub svǫðu-sár)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- svöðu-sár (svǫðu-sár)
- n. [svað], a wound from a weapon glancing off a bone; s. í enni, Lv. 86; s. en eigi beinhögg, Sturl. i. 13; grunn verða svöðu-sárin, 140; á bringuna, var þat s., Fms. vii. 167.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego svöðu-sár może być bardziej dokładnie napisane jako svǫðu-sár.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛋᚢᚢᚦᚢ-ᛋᛅᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- l.
- line.
- n.
- neuter.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)