Tauta
Słownik staronordyjski - tauta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "tauta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- tauta
- að, [Engl. toot; Dutch tuyten], to mutter, murmur in a low voice; ekki týr yðr nú at tauta eðr tutla hann Sverri af konungdóminum, Fms. viii. 234; hvað ertú að tauta? tauta e-ð fyrir munni sér; tauta í hljóði: poët. of a stream, vatnið af heiðum veltist niðr, var það að tauta giljum í, Bb.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᛏᛅᚢᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- Engl.
- English.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- poët.
- poetically.
Prac i autorów cytowanych:
- Bb.
- Búnaðar-bálkr.
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)