Þing-höttr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "þing-höttr" (lub þing-hǫttr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

þing-höttr (þing-hǫttr)

m. a nickname, Ann. Nord. Oldk. 171.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego þing-höttr może być bardziej dokładnie napisane jako þing-hǫttr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᛁᚾᚴ-ᚼᚢᛏᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich