Þjapel
Słownik staronordyjski - þjapel
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þjapel"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- þjapel
- n. [a for. word, þ = z or c; mid. H. G. schappel; old Fr. chapel, whence Fr. chapeau]:—a wreath, Al. 70.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᛁᛅᛒᛁᛚ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- for.
- foreign.
- Fr.
- French in etymologies.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- mid. H. G.
- middle High German.
- n.
- neuter.
Prac i autorów cytowanych:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Fr.
- Fritzner’s Dictionary, 1867.